Ken jij alle soorten elektrische voertuigen?

Elektrisch voertuig (EV) is een veelomvattend begrip dat in de breedste zin van het woord elke auto omvat die voor zijn aandrijving gebruik maakt van elektriciteit. Elektrische voertuigen kunnen worden onderverdeeld in batterij-elektrische voertuigen (BEV's), hybride elektrische voertuigen (HEV's) en brandstofcel-elektrische voertuigen (FCEV's). Batterij-elektrische voertuigen (BEV's) zijn voor hun voortstuwing uitsluitend afhankelijk van elektromotoren. Ze halen hun elektriciteit voornamelijk uit oplaadpunten en slaan deze op in batterijpakketten. Dit type elektrisch voertuig wordt belichaamd door de aangekondigde elektrische ŠKODA CITIGO. Wat hybride elektrische voertuigen onderscheidt van BEV's is dat hun elektrische motor nog steeds vergezeld gaat van een verbrandingsmotor. Een voorbeeld van dit type is de aangekondigde ŠKODA SUPERB PHEV.

Een brandstofcel-elektrisch voertuig (FCEV) heeft, net als een BEV, alleen een elektromotor, maar gebruikt een andere methode om elektriciteit op te slaan en te winnen. In FCEV's wordt een groot deel van de tractiebatterij vervangen door een waterstoftank en een set brandstofcellen waarin een chemische reactie waterstof omzet in elektriciteit en waterdamp. Dit klinkt misschien als een veelbelovende oplossing, maar als we rekening houden met de complexiteit van het ontwerp en de productiekosten, is het verhaal van waterstof toch nog veraf.
Hybride elektrische voertuigen (HEV's) kunnen verder worden onderverdeeld in subvormen. In principe zijn er twee manieren om dit te doen. In de eerste methode worden ze geclassificeerd volgens de instelling van de aandrijving, als seriële-, parallelle- en power-split-hybriden.

Een seriële hybride

wordt altijd puur door de elektromotor aangedreven. De interne verbrandingsmotor dient alleen om de batterijen op te laden. Deze hybride is vooral interessant in het stadsverkeer en dan vooral in het 'stop and go'-verkeer, waar de verbrandingsmotoren van conventionele auto's minder efficiënt zijn.

Een parallelle hybride

kan worden aangedreven door de verbrandingsmotor alleen, door de elektromotor alleen of door een combinatie van beide. Hij is efficiënter dan een seriële hybride bij hogere snelheden, wanneer hij gebruik kan maken van het potentieel van de tweemotorige combinatie als dat nodig is.

Een power split hybride

kan schakelen tussen de seriële en parallelle modi om de voordelen van elk van deze modi te benutten. Dit betekent dat hij alleen door een elektromotor kan worden aangedreven, alleen door een verbrandingsmotor of door een combinatie van beide.

De tweede methode classificeert hybride elektrische voertuigen, op basis van hun hybridisatiegraad, als micro, mild, vol en plug-inhybriden.

Microhybride

Het enige wat een microhybride onderscheidt van een gewoon voertuig met een verbrandingsmotor is het start-stopsysteem en de regeneratie van de remenergie. Een microhybride gebruikt deze teruggewonnen energie om de 12V-batterij op te laden, wat resulteert in een lager brandstofverbruik door de verbrandingsmotor en dus een lagere CO2-uitstoot. (Dit klinkt misschien alsof we het vanzelfsprekende beweren, maar vijf tot tien jaar geleden waren microhybriden wereldwijd een enorm gespreksonderwerp).

Een milde hybride

is uitgerust met een elektromotor, maar gebruikt nog steeds een interne verbrandingsmotor om de wielen aan te drijven tijdens elke verplaatsing. De rol van de elektromotor in het verkeer is om de verbrandingsmotor te helpen, bijvoorbeeld bij het starten of versnellen. Hij gaat meestal gepaard met een hulpbatterij met een grotere elektriciteitscapaciteit om de regeneratieve remwerking te verbeteren. Dit verhoogt op zijn beurt de brandstofefficiëntie, waardoor de CO2-uitstoot verder afneemt.

Een volhybride

kan volledig op elektrische aandrijving worden aangedreven, waarbij de enige beperkende factor de batterijcapaciteit is.

Plug-inhybride

Technisch gezien is een plug-inhybride in feite een volhybride met extra technologie. Het verschil tussen een volhybride en een plug-inhybride (PHEV) is dat de elektrische voertuigbatterij van de volhybride uitsluitend wordt opgeladen via het regeneratieve remsysteem of de interne verbrandingsmotor, terwijl de vergrote tractiebatterij van de plug-inhybride ook kan worden opgeladen via een stopcontact of oplaadpunt. Daardoor kan hij tegenwoordig meestal alleen al op elektriciteit 50 km afleggen zonder de verbrandingsmotor te hoeven ontsteken. Dit is vooral voordelig in de stadscentra. Een van de belangrijke gevolgen van dit systeem is dat het de laagste CO2-uitstoot produceert van alle hybride technologieën die hierboven zijn uitgelegd. In feite behoort de SUPERB PHEV, die in 2019 zijn publieke première kreeg, tot deze categorie.